domingo, 10 de junio de 2007

75 Aniversario do Colexio Ferroviario


Este venres deron comezo os actos de celebración do 75 aniversario do Colexio Ferroviario, celebración dunha grande importancia na nosa cidade, por canto falamos dunha institución fortemente ligada a súa historia, tanto coma o esta ó seu presente. O colexio Ferroviario partiu da iniciativa de Ferroviarios Monfortinos, que solicitaron a creación dun colexio no Barrio da Estación de Monforte á Asociación de Ferrroviarios, que naqueles tempos era un poderoso ente en alza a crear numerosos colexios en todo o pais; xa entrados nos anos oitenta, a Asociación desligouse destes colexios, o cal provocou a incertidume dos destinos do noso Ferroviario; a determinación de nove profesores, formando unha cooperativa e comprando o Colexio, e a axuda e xestiones do, á sazón, presidente zonal da Asociación, D. José Díaz Otero, garantiron a súa pervivencia.

As celebración deron comezo cun concerto de rock a cargo de músicos Monfortinos, para, xa ó Sábado, comezar cunha conferencia de Doña Margarita Otero, cronista oficial de Monforte, que partindo da historia do colexio, quixo facer unha breve estampa da historia do Barrio da Estación.
Non é de menos que alabar o escenario escollido, nada menos que a sede da "Fraternal", asociación tan entrañable e estreitamente ligada ó barrio, ó propio colexio e a historia do Ferrocarril na vida da cidade; a conferencia, ainda que breve, resultou xugosa e de un enorme interés, por canto non e moito o escrito acerca da moderna historia da cidade. Moitos ficaron sorprendidos da existencia de "Cafés Cantantes", no barrio da estación, coma "O Arxentino", ou "O Tropezón", e do orixe do nome da "Calle das Vacas", que se remonta á existencia dun tren de transporte e descarga de Ganado nos anos 30.

A conferencia deu paso a unha actuación da Coral de Renfe, que fixo disfrutar ós asistentes dun repertorio tan variado como exquisitamente escollido e admirablemente interpretado; a continuación, chegou a actuación da rondalla "Benfeita", composta por interpretes Monfortinos de longa traxectoria en rondallas e agrupacións musicais, entre os que se encontra o coñecido músico e Luthier "O Crego", do que hai que salientar que mantén actualmente aberta á súa exposición de instrumentos na Rúa Cerca; a actuación moveu á ledicia e participación do público, que deu en tocar as palmas cando a rondalla interpretou o "Pasacalles".

Unha vez finalizada a actuación da rondalla, o público dirixiuse cara ó colexio, para presenciar a demostración de danza galega dos alumnos; seguidamente, pasouse ó polideportivo para a comida, consistente en pulpo e carne asada. Os vellos alumnos disfrutaron coma nunca encontrándose, charlando e visitando as aulas, e nin a persistente calor puido arruina-la diversión. A comida deu remate cunhas verbas do director e un conmovedor recordo a profesores que xa non están entre nos, e que eran tan queridos polos vellos alumnos agora trintaneiros, coma Mr. Bryan ou Dona Ramonita, sen perder a ocasión para homenaxear ós profesores xa xubilados e con tanta representatividade no Colexio coma Don Xosé Mourelle, Don Pedro ou Don Antonio, os cales recibiron unha espontánea e calurosa ovación por parte do antigo alumnado.

4 comentarios:

Anónimo dijo...

La verdad es que fue un día memorable :) Lástima que hubo mucha gente que no se enteró de la celebración, y tampoco hubo medios para avisarles... pero fue muy bonito. Si tuviese que elegir un momento del día, yo me quedo con los paseos por nuestras antiguas clases.

(Por cierto, te dejo mi mail para que me envíes eso ;) lobostcoman@hotmail.com)

Un abrazo!!

E. dijo...

Fué un día increíble. A mi me hizo mucha ilusión volver a recordar toda nuestra infancia en el colegio.

La comida........fué lo único que no estuvo muy allá.


Un beso pa todos

Barfly dijo...

Si, yo también pienso que los puntos débiles, fueron quizá la comida (aunque para ser una improvisada cocina en un polideportivo...); bueno, pulpo hubo a esgalla. Yo quizá hubiese puesto, de poner una comida sencilla, menos pulpo, y churasco con criollo en vez de la carne asada; el otro punto débil, efectivamente que podía haber venido mas gente de mi generación (los de 30 años), pero es que también la publicidad podía haber sido mejor (sobre todo, mas carteles, que decían que los había y yo no vi ninguno), porque la gente que está fuera, no se entera.
Por cierto, Susana, eres la Susana de mi clase?. Es decir, tienes 30 años, y viniste con María a la comida.
Bueno, lo seas o no, un saludín. ;)

E. dijo...

jajaja.
Soy la hermana de Emilio.
:D